การติดต่อระหว่างสถานีฐานและสถานีลูกข่าย ( Mesh Topology ) สามารถแบ่งเป็นในรูปแบบดังนี้
ก) การสื่อสารทิศทางตรงหรือ Line of Sight (LOS) คือการสื่อสารที่ใช้คลื่นความถี่วิทยุจะติดต่อสื่อสารระหว่างสถานีฐานกับสถานีลูกข่าย จะมาจากทางตรง (Direct Path) ซึ่งอุปกรณ์เครื่องส่งและเครื่องรับจะติดต่อถึงกันได้ จำเป็นต้องมีการติดตั้งให้อยู่ในแนวการสื่อสารที่ตรงกันเท่านั้น โดยปราศจากสิ่งกีดขวางใดๆ สิ่งกีดขวางการแพร่กระจายของคลื่นความถี่วิทยุ จะทำให้เกิดการลดทอนของสัญญาณจนไม่สามารถสื่อสารกันได้ เพื่อความสะดวกในการสำรวจเส้นทางการแพร่กระจายและลดปัญหาที่เกิดจากสิ่งกีดขวางต่างๆ จึงมีการนิยามพื้นที่ซึ่งมีชื่อเรียกว่า Fresnel Zone ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีการแพร่กระจายพลังงานส่วนใหญ่จากคลื่นความถี่วิทยุตลอดเส้นทางไปสู่เครื่องรับปลายทาง โดยขอบเขตของพื้นที่ Fresnel Zone จะกว้างใหญ่เพียงใดขึ้นอยู่กับความถี่ของคลื่นวิทยุที่ใช้รับส่ง และระยะห่างระหว่างเครื่องส่งและเครื่องรับ
ข) การสื่อสารทิศทางอ้อมหรือ Non Line of Sight (NLOS) สถานีฐาน กับสถานีลูกข่าย สามารถสื่อสารกันได้ถีงแม้ว่าจะมีสิ่งกีดขวางสัญญาณที่รับได้มาจากหลายทิศทางคือ สัญญาณที่รอดผ่านสิ่งกีดขวาง (Absorption) สัญญาณอ้อมผ่านสิ่งกีดขวาง (Diffraction) และสัญญาณสะท้อน (Reflection) สัญญาณจากคนละทิศทางจะมีคุณสมบัติทางกายภาพแตกต่าง ทั้งความแรงของสัญญาณ (Signal Strength) เฟสของสัญญาณ Polarization และ Delay ของสัญญาณ ซึ่งต้องใช้เทคโนโลยีที่มีความซับซ้อนที่ด้านอุปกรณ์ภาครับ หรือ Receiver จึงจะสามารถรับและแยกแยะสัญญาณที่มีมาจากคนละทิศทางนี้ได้ คุณสมบัติ Line of Sight และ Non Line of Sight มีความเกี่ยวโยงกับความถี่ที่ใช้งาน ในกรณีที่ความถี่สูงมากกว่า 11 GHz การสื่อสารระหว่างสถานีฐานและสถานีลูกข่ายต้องการ Line of Sight เท่านั้น ส่วนความถี่ที่ต่ำกว่า 11 GHz โดยเฉพาะย่านความถี่ที่ต่ำกว่า 6 GHz สถานีฐานและสถานีลูกข่ายสามารถติดต่อแบบ Non Line of Sight ได้คุณสมบัติ Non Line of Sight ทำให้เกิดความ ยืดหยุ่นในการติดตั้งและใช้งานอุปกรณ์ลูกข่าย (CPE)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น